วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
เนื้อหาคลิปวิดิโอ
"รส" ในวรรณคดีนั้นเกิดจากความงามในการสรรคำ น้ำเสียง ลีลาในการประพันธ์ ภาพพจน์ ตลอดจนความงามในเนื้อหา. ตำราไทยแบ่งรสแห่งวรรรคดีเป็นสี่รส กล่าวคือ:
1) เสาวรจนี (เสาว ว. ดี, งาม. + รจนี ก. ตกแต่ง, ประพันธ์; ว. งาม) หรือจำง่าย ๆ ว่า "คำหยาด." รสนี้เป็นการชมความงาม ชมโฉม พร่ำพรรณาแลบรรยายถึงความงามแห่งนาง ทั้งตามขนบกวีเก่าก่อนแลในแบบฉบับส่วนตัว.
2) นารีปราโมทย์ (นารี น. หญิง + ปราโมทย์ น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมช ก็ว่า) คือ การทำให้ "นารี" นั้น ปลื้ม "ปราโมทย์" ซึ่งรูปแบบหนี่งก็คือ การแสดงความรักผ่านการเกี้ยวแลโอ้โลมปฏิโลม. อันคำว่า "โอ้โลมปฏิโลม" นี้ ความหมายอันแท้จริงของคำก็คือ การใช้มือลูบไปตาม (โอ้) แนวขน (โลมา) และย้อน (ปฏิ) ขนขึ้นมา ซึ่งแสนจะ oh-so romantic ตามมุมมองส่วนตัวของกระผม:-) เมื่อโอ้โลมไปมา ในเบื้องปลาย นารี (ขอรับประกันว่า รวมถึงบุรุษอกสามศอกก็ด้วย แต่ขนบวรรณคดีคงส่ายพักตร์ขยักเขยียด) ก็จักปรีดาปราโมทย์.
3) พิโรธวาทัง (พิโรธ ก. โกรธเกรี้ยว ไม่สบอารามณ์ + วาทัง น. วาทะ คำพูด) คือ พิโรธวาทัง การแสดงความโกธรแค้นผ่านการใช้คำตัดพ้อต่อว่าให้สาใจ ทั้งยังสำแดงความน้อยเนื้อต่ำใจ, ความผิดหวัง, ความแค้นคับอับจิต แลความโกรธกริ้ว ตามออกมาด้วย เหมือนกล้วยกับเปลือก. กวีมักตัดพ้อและประชดประเทียดเสียดแลสี เจ็บดังฝีกลางกระดองใจ อ่านสนุกนิ์ดีไซร้แฮ!
4) สัลลาปังคพิไสย (สัลล น. ความโศกโศกาเศร้าร่ำน้ำตานอง, ความเจ็บปวดแปลบ ๆ แลบแล่นในเนื้อใจ, การครวญคร่ำรำพันรำพึง / สัลลาป น. การพูดจากัน + องค์ น. บท, ชิ้น อัน, ตัว + พิไสย น. ความสามารถ ฤาจะแผลงมาจาก วิสัย ซึ่งแปลว่า ธรรมชาติของสิ่งนั้น ๆ ฤาสันดาน ก็อาจเป็นได้) คือ การโอดคร่ำครวญ หรือบทโศกอันว่าด้วยการจากพรากสิ่งอันเป็นที่รัก. มีใช้ให้เกลื่อนกร่นไปในบรรดานิราศ (ก. ไปจาก, ระเหระหน, ปราศจาก, ปราศจากความหวัง, ไม่มีความต้องการ, หมดอยาก, เฉยอยู่) เนื่องเพราะกวี อันมีท่านสุนทรภู่นำเริ่ดบรรเจิดรัศมีอยู่ที่หน้าขบวน จำต้องจรจากนางอันเป็นที่รัก. อกจึงหนักแลครวญคร่ำจำนรรจ์ ประหนึ่งหายห่างกันไปครึ่งชีวิต.
นี้เป็นเนื้อหาที่จะต้องนำเสนอ รูปแบบการนำเสนอเป็นการนำเสนอแบบสารคดีสั้นมีผู้บรรยายและการแสดงบทบาทสมมติในกาพย์กลอน
วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
ชีวิตในรั้วมหาลัย(Part 1)
พี่เป้ : แล้วจบไปอยากทำงานอะไรคะ?พี่นิก : อยากเป็นภูมิสถาปนิกครับ อยากออกแบบให้ธรรมชาติอยู่ในกรุงเทพฯ เยอะๆ ให้กรุงเทพฯ กลายเป็นเมืองหลวงที่มีพื้นที่สีเขียวให้ได้มากที่สุด คงจะช่วยทำให้กรุงเทพฯ มีอากาศที่บริสุทธิ์ขึ้นบ้างครับ
ก้าวแรกสู่คณะในฝัน(สัมภาษณ์เด็กเอนท์ฯ)
น้องปาย: ชื่อปายครับ อายุ 17 ปี เรียนที่โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย จังหวัดลพบุรี
น้องเตย: ชื่อเตย นางสาวกมลา เครือวงษ์ จากโรงเรียนวัฒนาวิทยาลัยค่ะ
น้องออโต้: ชื่อนายโชติวัฒน์ ลิ่วเฉลิมวงศ์ [ออโต้] ศิลป์-คำนวณ สวนกุหลาบวิทยาลัย ม.6
พี่เป้: ทำไมถึงอยากเรียนคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์กันคะ ว่าแต่อยากเรียนสาขาอะไรกันเหรอ ?
น้องปาย:อยากเรียนเพราะชอบวาดรูปครับ อยากมีบ้านเจ๋งๆ เป็นของตัวเองซักหลังครับ ที่สำคัญได้วาดรูปด้วย (อันนี้สำคัญมาก) 55+ ส่วนสาขาที่อยากเรียนก็สถาปัตย์หลักครับ ไปได้แบบรวมๆ กว้างขวางดี
น้องเตย: ก็เพราะว่าเตยชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ชอบดูงานออกแบบที่คุณพ่อร่างไว้ อีกอย่างเพราะว่าเตยชอบการทำงานด้านการออกแบบโมเดลค่ะ พอถึงเวลาต้องเลือกคณะ เลยเข้าไปดูรายละเอียดของแต่ละคณะว่ามีอะไรที่เค้าเรียนกันบ้าง แล้วเห็นว่าสายคณะนี้น่าจะตรงที่สุดก็เลยตัดสินใจเลือกที่จะแอด มิชชั่นเข้าคณะนึ้ค่ะ ส่วนเอกที่สนใจเตยตั้งใจไว้สองเอก เอกแรกที่เตยเลือกคือ INDA คณะสถาปัตย์ หลักสูตรนานาชาติของจุฬาค่ะ ส่วนเอกที่สองที่เตยอยากเข้าก็คือ สาขาภูมิสถาปัตยกรรมศาสตร์ (Landscape) ค่ะ
น้องออโต้: โดยส่วนตัวผมมีนิสัยชอบเพ้อ จินตนาการ วาดรูป ออกแบบอะไรพวกนี้ ผมจึงคิดว่าตัวผมเอง น่าจะเหมาะกับคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ และผมรู้สึกว่าสังคมของ คณะสถาปัตย์ ไม่เหมือนกับสังคมของคณะทั่วไป ประมาณว่าแต่ละคนต่างมีความเป็นตัวของตัวเอง ลุยๆ อดทนต่อการทำงานหามรุ่งหามค่ำ ผมเลยรู้สึกว่ามันน่าจะแตกต่างกับคณะอื่น
พี่เป้: แล้วในอนาคตอยากทำงานอะไร หรืออยากสร้างอะไรบ้าง ?
น้องปาย: ก็อยากเป็นสถาปนิก แล้วก็อยากสร้างบ้านดีไซน์เจ๋งๆ เป็นของตัวเองซักหลังครับ
น้องเตย: จริงๆ เตยมีโครงการเจ๋งๆ กับคุณพ่ออยู่เหมือนกันค่ะ ก็จะเริ่มตั้งแต่ถ้าเตยสอบติดได้ ก็จะเริ่มโปรเจ็กต์การออกแบบที่พักตาม แบบธรรมชาติบนที่ดินของคุณพ่อบนเขา จะไม่ปรับพื้นที่มากค่ะ อยากคงความเป็นธรรมชาติเอาไว้ แต่ก็แค่ร่างๆไว้ค่ะ ก็เหมือนเป็นความฝันอันนึงที่ตั้งใจจะทำแล้วค่ะ
น้องออโต้: อยากเป็นสถาปนิก ไม่ก็เป็นนักออกแบบเปิดบริษัทเป็นของตัวเองครับ เพราะมีความเป็นอิสระ สะดวกและสบายใจ ไม่ต้องเป็นมนุษย์เงินเดือน หรือถ้าหมดหนทางในการประกอบอาชีพจริงๆ ผมก็คงต้องผันตัวไปเป็น ดารา นักแสดง เหมือนกับพี่สถาปนิกกลายพันธุ์ทั้งหลายครับ ฮ่าๆๆๆ
พี่เป้: มีข้อสงสัยหรือคำถามอะไรเกี่ยวกับคณะนี้มั้ยคะ ?
น้องปาย: อยากรู้ว่าถ้าไม่เก่งคำนวณจะไปไหวไหมนี่ ???
น้องเตย: ไม่มีคำถามหรือข้อสงสัยแล้วค่ะ เพราะเตยดูรายละเอียดมากพอสมควรแล้วค่ะ
น้องออโต้: อยากทราบเกี่ยวกับสังคมคณะสถาปัตย์ ในแต่ละมหาวิทยาลัย ว่ามีการใช้ชีวิตและมีการเรียนเหมือน หรือแตกต่างกันอย่างไร และถ้าพวกพี่ๆ จบไป พี่คิดว่าจะ ทำงานอะไร จะเป็นดาราหรือไม่ ฮ่าๆ
แต่ละคนก็มีความฝันที่จะออกแบบสร้างนั่นสร้างนี้เป็นของตัวเอง อีกไม่นานก็คงจะได้ลุ้นกันล่ะว่าทั้งสามคนนี้จะสมหวัง ตามฝันหรือเปล่า ..... ส่วนสัปดาห์หน้าเราจะกลับมาพูดคุยกับรุ่นพี่ จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ที่กำลังใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย อย่าลืมติดตามกันนะคะ
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์(Question&Answer)
Question : คณะนี้เรียนอะไร ?
Answer : สถาปัตยกรรมศาสตร์ เป็นการศึกษาสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานเทคนิควิทยาการทั้งทางวิทยาศาสตร์ ศิลปะและวัฒนธรรม เข้าด้วยกัน เพื่อตอบสนองความต้องการในการดำรงชีวิตของมนุษย์ ในด้านสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่อาศัยวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ของคนในพื้นที่นั้นสนองตอบในเชิงจิตวิทยา ซึ่งผู้ออกแบบต้องเข้าใจความต้องการในการใช้พื้นที่นั้น ๆ อย่างลึกซึ้งอันมีผลกับการออกแบบที่ดี และไม่ดี หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นศิลปวิทยาการในการออกแบบอาคารและสิ่งเกี่ยวเนื่อง เพื่อพัฒนาสภาพแวดล้อมทางกายภาพให้เหมาะสมในการดำรงชีวิตของมนุษย์ โดยครอบคลุมตั้งแต่ระดับมหภาค ถึงจุลภาค เช่น การวางผังชุมชน การออกแบบชุมชน ภูมิสถาปัตยกรรม
สถาปัตยกรรมศาสตร์เป็นสาขาวิชาที่จะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ในหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปแบบศิลปะ เรื่องของชุมชน เรื่องของพฤติกรรมมนุษย์ และเรื่องอื่นที่เกี่ยวข้องอีกมากมาย
Question : จบไปแล้วทำงานอะไรได้บ้าง ?
Answer : อาชีพที่ทำหลังจากเรียนจบขึ้นอยู่กับสาขาที่เรียนมา เช่น สถาปนิก ช่างภาพ มัณฑนากร กราฟฟิคดีไซเนอร์ ครีเอทีฟ ออกแบบสิ่งพิมพ์ ออกแบบเฟอร์นิเจอร์ เป็นต้น
Question : คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์เปิดสอนสาขาใดบ้าง ?
Answer :
สาขาหลักในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
สถาปัตยกรรมหลัก (architecture) เกี่ยวกับสิ่งก่อสร้างที่บุคคลอาจเข้าใช้อยู่หรือเข้าใช้สอย ซึ่งต้องขออนุญาตก่อสร้าง ดัดแปลงรื้อถอน หรือเคลื่อนย้ายอาคารตามกฎหมาย ว่าด้วยการควบคุมอาคาร รวมทั้งโบราณสถานตามกฎหมายว่าด้วยโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ยกเว้นแต่อาคารพักอาศัยที่ไม่เกิน 150 ตารางเมตร และอาคารเพื่อการเกษตรที่มีพื้นที่ไม่เกิน 400 ตารางเมตร
ภูมิสถาปัตยกรรม (landscape architecture) การออกแบบวางแผน การอนุรักษ์และจัดการพื้นที่ใช้สอยภายนอกอาคาร รวมทั้งพื้นที่บางส่วนภายในหรือบนดาดฟ้าอาคารเพื่อความผาสุข สวัสดิภาพและความปลอดภัยของประชาชน ตั้งแต่การสรรค์สร้างสวนสาธารณะและถนนอุทยานไปจนถึงการวางผังบริเวณกลุ่มอาคารสำนักงาน
สถาปัตยกรรมภายในและมัณฑนศิลป์ (interior architecture) การก่อเกิดความงามที่ยังประโยชน์ แฝงความหมายแห่งศิลปกรรม จิตรกรรม ประติมากรรม เพื่อตอบสนองการใช้งานของมนุษย์ ที่เป็นผู้ใช้สอยพื้นที่ว่างภายในอาคาร (space) มนุษย์กับสิ่งแวดล้อม (human and environment) โดยเกี่ยวโยงถึงการพิจารณาถึงระยะและขนาดเนื้อที่ต่างๆ อันเกี่ยวข้องกับ สัดส่วนของมนุษย์ (human scale in architecture) ความต้องการระยะและเนื้อที่ใช้สอยภายในอาคาร (human scale)
สถาปัตยกรรมผังเมือง (urban architecture) วิชาชีพสถาปัตยกรรมที่ใช้ศาสตร์และศิลป์ในการ ออกแบบวางผังเพื่อสร้างสรรค์องค์ประกอบและสภาพแวดล้อมทางกายภาพของเมือง ชุมชนเมืองชุมชน และโครงการกลุ่มอาคารที่มีการใช้งานประเภทเดียวกันหรือหลายประเภท รวมถึงการวางผังเพื่อกำหนดกิจกรรม พื้นที่ ขนาด ความหนาแน่น ความสูง ที่โล่งหรือที่ว่างระหว่างอาคาร และโครงสร้างระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการภายในพื้นที่ดังกล่าว
บางมหาวิทยาลัยอาจมีสาขาเพิ่มเติม เช่น สถาปัตยกรรมไทย ออกแบบอุตสาหกรรม เทคโนโลยีทางอาคาร ภาพยนตร์และวีดีโอ การถ่ายภาพ เป็นต้น
Question : มหาวิทยาลัยที่เปิดสอน ?
Answer :
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
School of Technology and Built Environment มหาวิทยาลัยชินวัตร
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ และการออกแบบสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและนฤมิตศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล
สำนักวิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย สงขลา CREDIT : http://www.dek-d.com/admission/dreamcampus/
วันอังคารที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2553
ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (ศิลปะเรอเนซองซ์)
ศิลปะเรอเนสซองซ์ (พ.ศ. 1940 - 2140) คำว่า "เรอเนสซองซ์" หมายถึง การเกิดใหม่ ซึ่งเป็นการระลึกถึงศิลปะกรีกและโรมันในอดีต ซึ่งเคยรุ่งเรืองให้กลับมาอีก ศิลปะเรเนสซองซ์ไม่ใช่การลอกเลียนแบบจากอดีต แต่เป็นยุคสมัยแห่งการเน้นความสำคัญของลักษณะเฉพาะบุคคล มีความสนใจลักษณะภายนอกของมนุษย์ และ ธรรมชาติ เป็นแบบที่มีเหตุผลทางศีลธรรม ก่อให้เกิดความกระตือรือร้นในการค้นหาความรู้ทาง วิทยาศาสตร์ และวิทยาการแขนงต่าง ๆ ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็น "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" โดยมีรากฐานมาจากประเทศอิตาลี และแผ่ขยายไปยังดินแดนต่าง ๆ ในยุโรป
ในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา วัดยังคงเป็นผู้อุปถัมภ์ที่สำคัญของเหล่าศิลปินนอกจากนี้ยังมีพวกขุนนาง พ่อค้าผู้ร่ำรวย ซึ่งเป็นชนชั้นสูงก็ได้ว่าจ้าง และอุปถัมภ์เหล่าศิลปินต่าง ๆ ด้วย ตระกูลที่มีชื่อเสียงเหล่านั้น ได้แก่ ตระกูลวิสคอนตี และสฟอร์ซา ในนครมิลาน ตระกูลกอนซากาในเมืองมานตูอา และตระกูลเมดีชีในนครฟลอเรนซ์ การอุปถัมภ์ศิลปินนี้มีผลในการกระตุ้นให้ศิลปินใฝ่หาชื่อเสียง และความสำเร็จมาสู่ชีวิตมากขึ้น ผลงานของศิลปินที่มีทั้ง จิตรกรรม ประติมากรรม และสถาปัตยกรรม ทำให้ชื่อเสียงของศิลปินหลายคน เป็นที่รู้จักทั่วโลกตลอดกาล เช่น ลีโอนาร์โด ดา วินชี มิเกลันเจโล ราฟาเอล สถานภาพทางสังคมของศิลปินเป็นที่ยอมรับกันอย่างสูงในวงสังคม เกิดสำนักทางศิลปะเพื่อฝึกฝนช่างฝีมือ และเกิดมีศิลปินระดับอัฉริยะขึ้นมาอย่างมากมาย และในยุคยุคฟื้นฟูศิลปวิทยานี้เอง ที่มีการพัฒนาการพิมพ์ขึ้นในประเทศเยอรมนีโดย โยฮันน์ กูเทนแบร์ก เป็นผู้ผลิตนวัตกรรมชิ้นนี้ขึ้นมา ราวพุทธศตวรรษที่ 20 ทำให้ศิลปะการพิมพ์ได้เริ่มมีการสร้างสรรค์ขึ้นอย่างจริงจัง นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
หลังจากสงครามครูเสดอันยาวนานร่วม 300 ปีสิ้นสุดลง ยุโรปก็เข้าสู่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เนื่องจากมีการขุดค้นพบซากเมืองโบราณของกรีกและโรมัน ทำให้ยุโรปได้นำศิลปวิทยาการจากการขุดค้นพบมาปรับปรุง ดัดแปลงใหม่ ทำให้ยุโรปมีความเจริญก้าวหน้าในศาสตร์ทุกๆด้าน อาทิเช่น
1.ศิลปศาสตร์ ศิลปินและผลงานที่มีชื่อเสียง เช่น เลโอนาร์โด ดา วินชี ผู้วาดรูปโมนาลิซ่า ไมเคิล แองเจลโล ผู้ปั้นรูปปั้นเดวิด ซึ่งเชื่อว่าเป็นชายที่มีสัดส่วนสมบูรณ์ที่สุดในโลก ราฟาเอล ผู้กำกับการสร้างและตกแต่ง มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ เป็นต้น
2.เทคโนโลยี เทคโนโลยีที่สำคัญคือ เทคโนโลยีการต่อเรือ โดยชาติที่เป็นผู้ริเริ่มคือ โปรตุเกส และ สเปน ซึ่งทำให้การติดต่อค้าขายกับเอเชียสะดวกขึ้น
3.วิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงในยุคนี้ เช่น เซอร์ไอแซก นิวตัน ผู้ค้นพบกฎแรงโน้มถ่วง เป็นต้น
4.ตัวอย่างศิลปะแบบเรอเนสซองซ์ในไทย เช่น พระราชวังพญาไท